نحوه عملکرد درمان های EB

ژن درمانی راهی برای درمان است a وضعیت ژنتیکی با اصلاح اشتباهات ژن های فرد که مسئول هستند علائم آنها این با درمان خود علائم فردی متفاوت است. ژن ها دستور العمل هایی برای پروتئین هایی هستند که بدن ما هستند ساخته شده از. آنها ممکن است دارای خطاهایی باشند که مانع از ساخت پروتئین های فعال می شود. وقتی بدن یک فرد نمی تواند پروتئین های پوستی خاصی بسازند، این باعث علائم EB می شود. 

ژن درمانی از فرآیندهای طبیعی ویروس‌ها و باکتری‌ها برای ایجاد ژن‌های فعال استفاده می‌کند و آن‌ها را در سلول‌هایی قرار می‌دهد که یک ژن از بین رفته یا شکسته شده است. این کار را می‌توان با نمونه‌برداری از سلول‌های فرد در آزمایشگاه انجام داد تا اصلاحات ژنتیکی انجام شود و سپس آنها برگردانده شوند (به این حالت ex vivo گفته می‌شود) یا با درمان مستقیم فرد با تزریق یا ژلی که ژن فعال را در سلول‌ها قرار می‌دهد. در بدن آنها که به آن نیاز دارند (به این در داخل بدن گفته می شود).  

وارد کردن ژن‌های جدید به سلول‌های ما می‌تواند دشوار باشد، اما زمانی که یک ژن جدید و صحیح در سلول‌های یک فرد قرار داده شد، می‌تواند توسط سلول برای شروع ساخت پروتئینی که از دست رفته است استفاده کند. 

ویروس ها اغلب برای قرار دادن ژن های جدید در سلول ها استفاده می شوند زیرا این همان کاری است که آنها به طور طبیعی انجام می دهند. ژن درمانی با از بین بردن توانایی تکثیر ویروس، ویروس را بی ضرر می کند. این ویروس را با جایگزین کردن ژن‌هایی که در سلول‌های ما قرار می‌دهد تا ما را بیمار کند با ژن جدیدی که ما را سالم می‌کند مفید می‌کند. یکی دیگر از راه‌های وارد کردن ژن‌ها به سلول‌های ما، پوشاندن آنها با روغن یا پروتئین است. ژن ها به خودی خود به راحتی توسط نور خورشید و پروتئین های طبیعی به نام آنزیم از بین می روند. 

این ویدئو از انجمن ژن و سلول درمانی آمریکا ژن درمانی را توضیح می دهد:  

ویروس‌های مختلف برای قرار دادن ژن‌های بزرگ‌تر یا کوچک‌تر (دستورالعمل‌های پروتئین طولانی‌تر یا کوتاه‌تر) در سلول‌های ما استفاده می‌شوند. 

این ویروس‌ها تغییر کرده‌اند، بنابراین نمی‌توانند ما را بیمار کنند، اما ممکن است قبلاً بیماری ناشی از نوع ویروسی که برای ژن‌درمانی استفاده می‌شود، داشته‌ایم. این بدان معنی است که ما ممکن است یک واکنش ایمنی به درمان in vivo با استفاده از آن نوع ویروس داشته باشیم. همچنین در صورت تکرار ژن درمانی in vivo ممکن است واکنش ایمنی داشته باشیم. اگر سیستم ایمنی بدن ما ویروس ژن درمانی را قبل از اینکه بتواند ژن جدید را به سلول های ما برساند، از بین ببرد، ژن درمانی در داخل بدن ما به خوبی کار نخواهد کرد.  

گاهی اوقات سیستم ایمنی بدن ما به پروتئین جدید و درست مثل یک میکروب واکنش نشان می دهد. محققان باید بررسی کنند که ژن درمانی باعث پاسخ ایمنی نمی شود. 

هدف برخی از انواع ژن درمانی تنها درمان است در حالی که برخی دیگر به کاربردهای مکرر نیاز دارند. 

پوست به طور مداوم تجدید می شود. سلول های قدیمی پوست می میرند و پوسته پوسته می شوند و سلول های جدید جایگزین آنها می شوند. سلول‌های جدید از اعماق پوست، جایی که سلول‌ها رشد می‌کنند، می‌آیند، یک کپی جدید از تمام ژن‌های خود می‌سازند و سپس به طور مکرر به دو قسمت تقسیم می‌شوند تا به طور مداوم سلول‌های جدید و جایگزین پوست ایجاد کنند. 

سلول‌هایی که ژن‌های جدیدی به‌وسیله ژن‌درمانی وارد شده‌اند، به طور طبیعی می‌میرند و با سلول‌های جدیدتر جایگزین می‌شوند، بنابراین ممکن است نیاز به تکرار ژن درمانی باشد. ژن جدید تنها زمانی در سلول های جدید کپی می شود که بخشی از یکی از کروموزوم های ما شده باشد. به این ادغام می گویند.  

کروموزوم ها قطعات طولانی DNA هستند که در اعماق سلول های ما مدفون شده اند و هر یک از ژن های ما بخشی از یکی از این کروموزوم ها هستند. اگر هر ژن را به عنوان "دستور العمل" برای ساختن یکی از پروتئین هایی که بدن ما از آن ساخته شده است در نظر بگیریم، هر کروموزوم مانند یک کتاب دستور العمل است. چسباندن دستور پخت جدید در یکی از کتاب های دستور پخت به این معنی است که کپی می شود. 

برخی از درمان های ژنتیکی ژن جدید را در یک کروموزوم ادغام می کنند و برخی نه. این می تواند مدت زمان کارکرد درمان برای کنترل علائم را تغییر دهد. 

اگر یک ژن جدید ادغام شود، مهم است که هیچ یک از ژن های دیگر را قطع نکند و مانع از کار آنها شود. تصور کنید که به طور تصادفی دستور العمل جدید را روی بخشی از دستور غذای دیگری بچسبانید. محققان باید مطمئن شوند که ژن درمانی باعث ایجاد اشتباه در هیچ یک از ژن های موجود نمی شود. 

ویرایش ژن نوعی ژن درمانی است که بر اساس روش های طبیعی است که توسط باکتری ها برای محافظت از خود در برابر ویروس ها استفاده می شود. می توانید جزئیات بیشتری در مورد آن بخوانید اینجا.

به جای ارائه یک دستور ژنتیکی جدید و کارآمد به سلول‌ها تا بتوانند پروتئینی از دست رفته را بسازند، ویرایش ژن راهی برای اصلاح ژن شکسته موجود برای اصلاح دستور غذای فرد است. 

مهم است که این فرآیند در هیچ جای دیگری تغییراتی ایجاد نکند که بتواند اشتباهات جدیدی را به ژن های دیگر وارد کند. همچنین مهم است که هیچ تغییری در سلول های تخمک یا اسپرم ایجاد نشود که می تواند به این معنی باشد که یک کودک با تغییرات ژنتیکی متولد می شود که رضایت آنها را نداشته است.  

ویرایش ژن به عنوان یک ژن درمانی ex vivo به جای یک درمان in vivo انجام می شود. سلول های بنیادی خود فرد را می توان جمع آوری کرد، اشتباهات ژنتیکی را اصلاح کرد و به آنها بازگرداند. 

این ویدئو نوعی از ویرایش ژن را با استفاده از سیستم CRISPR/Cas9 توضیح می دهد: 

برخی از درمان‌های بالقوه EB مبتنی بر سلول‌های بنیادی هستند، نوع خاصی از سلول که اغلب از مغز استخوان گرفته می‌شود، اما می‌تواند از سایر قسمت‌های بدن اهداکننده نیز باشد، که می‌تواند خود را به انواع دیگر سلول تبدیل کند. درمان‌های سلول‌درمانی می‌توانند سلول‌های بنیادی فردی را که EB ندارد وارد جریان خون فرد مبتلا به EB کنند. این سلول‌ها می‌توانند به پوست و سایر قسمت‌های بدن که تحت تأثیر EB قرار گرفته‌اند حرکت کنند و به سلول‌هایی تبدیل شوند که می‌توانند پروتئین از دست رفته را که باعث علائم EB می‌شود، بسازند. این می تواند راهی برای درمان علائم EB در سراسر بدن باشد. 

سلول های استرومایی مزانشیمی (MSCs) نوعی سلول با خواص مشابه با سلول های بنیادی هستند که در EB آزمایش می شوند. 

در این ویدیو درباره سلول های بنیادی بیشتر بدانید: 

دارودرمانی زمانی است که علائم با موادی درمان می شود که به طور فعال بر عملکرد بدن ما تأثیر می گذارد. آنها می توانند در قرصی باشند که می بلعیم، تزریق به پوست یا ماهیچه، تزریق از طریق سوزن به جریان خون یا کرم، اسپری، ژل یا قطره چشم. 

EB یک بیماری التهابی است و پزشکان درک خوبی از چگونگی ایجاد التهاب در بدن ما دارند. این بدان معنی است که آنها می توانند داروهایی را انتخاب کنند که التهاب را در شرایط دیگر کاهش می دهد استفاده مجدد برای EB. 

درد زخم های EB را می توان با داروهای مسکن یا آرام بخش درمان کرد. 

این ویدیو توضیح می دهد که چگونه داروها می توانند در بدن ما کار کنند: 

پروتئین درمانی شامل جایگزینی پروتئینی است که در افراد مبتلا به EB به دلیل تغییر ژنتیکی در دستور العمل کدکننده آن وجود ندارد.  

به جای تغییر دستور ژنتیکی پروتئین پوست (ژن درمانیپروتئین درمانی سعی می کند "مواد" پروتئین از دست رفته را به پوستی که به درستی کار نمی کند اضافه کند. کمی شبیه این است که بخواهید به جای تغییر دستور پخت پای شکسته، فیلینگ را بعد از بیرون آمدن از فر به داخل آن اضافه کنید. محققان باید بدانند که چگونه پروتئین را به جایی که باید باشد برسانند. این می‌تواند با تزریق، از طریق خونی باشد که آن را به اطراف بدن می‌برد یا مستقیماً به چشم‌ها یا زخم‌هایی که پوست به عنوان یک مانع عمل نمی‌کند، باشد. 

پروتئین مورد نیاز برای پروتئین درمانی را می توان در تاسیسات آزمایشگاهی تولید کرد که در آن باکتری ها یا سلول های مخمر حاوی دستور ژنتیکی صحیح رشد می کنند و به عنوان کارخانه های پروتئین کمی استفاده می شوند. این فناوری می تواند به طور موثر مقادیر زیادی از پروتئین انسانی را ایجاد کند. به عنوان مثال، انسولین انسانی از این طریق برای درمان معمول افراد مبتلا به دیابت تولید می شود.